با سلام، قسمت قبل با پایگاه داده ی آماده ی دوره آشنا شدید و برخی از موارد آن را برایتان توضیح دادیم. در این قسمت میخواهیم با مفاهیم کلی و ساختار زبان SQL آشنا شویم.
هر پایگاه داده یک یا چند جدول دارد و با یک نام مشخص می شود (مثلا جدول Customers یا Orders در مثال ما). همچنین هر پایگاه داده شامل record هایی است که نام دیگر آن ها ردیف (row) است. اگر بخواهیم برای هر کدام تعریف درستی ارائه کنیم می توان گفت:
در ادامه به طور عملی مثال هایی از آن را برایتان توضیح می دهم.
پایگاه داده ای که در جلسه ی قبل انتخاب کردیم، پایگاه داده ی Northwind نام دارد که برای اهداف آموزشی ساخته شده است. اگر می خواهید آن را به صورت آفلاین و یک فایل داشته باشید می توانید به لینک های زیر مراجعه کنید:
دانلود پایگاه داده ی معروف Northwind برای MS Access و MS SQL Server
دانلود پایگاه داده ی معروف Northwind برای MySQL
جدول زیر قسمتی از این پایگاه داده است:
خوب به این تصویر نگاه کنید:
اکثر کارهایی که با پایگاه داده دارید از طریق دستورات SQL انجام می شوند. به طور مثال دستور زیر، تمام مشتریانِ موجود در جدول "Customers" را انتخاب می کند:
SELECT * FROM Customers;
برای مشاهده ی اینکه پس از اجرای این درخواست، چه اتفاقی می افتد به این لینک بروید و دکمه ی Run SQL را فشار دهید. این لینک شما را به پایگاه داده ی آماده ی ما هدایت خواهد کرد.
اگر فایل پایگاه داده ی Northwind را دانلود کرده اید و روی کامپیوتر خودتان با آن کار می کنید، کافی است دستور بالا را در MySQL یا phpMyAdmin وارد کنید و یا هر روش دیگری که می توانید از طریق آن دستورات SQL را اجرا کنید (مانند CMD ویندوز و ...).
زمانی که دکمه ی Run SQL را فشار دهید، 91 ردیف به شما برگردانده می شود. چرا؟ به این دلیل که دستوری که نوشتیم می گوید: تمام ردیف ها را از جدول customers برگردان و ما هم 91 ردیف (یا در این جدول، 91 مشتری) داریم. از کجا بفهمیم این دستور چه می گوید؟ این همان چیزی است که می خواهیم در این دوره یاد بگیریم. نگران نباشید، این تنها یک مثال بود.
نکته: کلیدواژه های SQL نسبت به بزرگی و کوچکی حروف حساس نیستند بنابراین می توان برای مثال گفت دستور select با SELECT برابر است اما رسم و نُرمی که بین برنامه نویسان جا افتاده است این است که تمام کلیدواژه های SQL را با حروف بزرگ می نویسند و ما هم همین کار را خواهیم کرد. این روش به شما کمک می کند، در سورس کد خود، کد های SQL را به راحتی تشخیص دهید.
نکته: قرار دادن semicolon (یعنی علامت ; ) در پایان دستورات SQL در بعضی از سیستم های پایگاه داده اجباری است. معمولا سیستم هایی که به شما اجازه می دهند در آن واحد بیشتر از یک دستور SQL را اجرا کنید به ; نیاز دارند.
از آن جایی که این یک روش استاندارد و روش زیباتر کار با SQL است، ما در طول دوره از ; در پایان هر دستور استفاده می کنیم.
مهم ترین دستورات در زبان SQL عبات اند از:
در این قسمت با مفاهیم ردیف، ستون، فیلد و امثال آن آشنا شدیم. همچنین در مورد ساختار کلی دستورات SQL صحبت کردیم و مهم ترینِ این دستورات را هم نام بردیم. در جلسات بعد به بررسی مستقیم این دستورات و دستورات دیگر SQL خواهیم پرداخت. امیدوارم از این قسمت لذت برده باشید.
در این قسمت، به پرسشهای تخصصی شما دربارهی محتوای مقاله پاسخ داده نمیشود. سوالات خود را اینجا بپرسید.