Boolean ها و اپراتورهای پایتون

نوع داده ی boolean در پایتون

بسیاری از اوقات در زبان های برنامه نویسی در شرایطی قرار می گیریم که خروجی یک دستور true (صحیح) یا false (غلط) می باشد. ما می توانیم تقریبا تمام دستورات در پایتون را به همین شکل ارزیابی کرده و آن ها را به true یا false برسانیم. به طور مثال زمانی که دو مقدار را مقایسه کنید، پایتون آن ها را ارزیابی کرده و مقدار true یا false را برمی گرداند:

print(10 > 9)
print(10 == 9)
print(10 < 9)

خروجی:

True
False
False

 همچنین هنگامی که شرطی را در یک دستور if قرار می دهید، پایتون یک مقدار Boolean (یعنی true یا false) را برمی گرداند. مثال:

a = 200
b = 33

if b > a:
  print("b is greater than a")
else:
  print("b is not greater than a")

خروجی:

b is not greater than a

در مثال بالا برای شرط مورد نظر مقدار false برگردانده می شود (33 بزرگتر از 200 نیست) بنابراین قسمت else اجرا می شود.

البته بعضی اوقات تشخیص اینکه فلان مقدار برابر با true یا false است برای برنامه نویسان مبتدی کار سختی است. اگر شما هم از این دسته افراد هستید، برای راحت تر شدن کارتان از تابع ()bool استفاده کنید؛ این تابع هر مقداری را ارزیابی کرده و به جای آن true یا false برمی گرداند. مثال:

print(bool("Hello"))
print(bool(15))

خروجی:

True
True

همچنین مثالی دیگر:

x = "Hello"
y = 15

print(bool(x))
print(bool(y))

خروجی:

True
True

هشدار: تقریبا تمامی دستورات و مقادیر برابر با true هستند:

• هر رشته ای برابر با true است به جز رشته های خالی
• هر عددی برابر true است به جز عدد صفر
• هر list یا tuple یا set یا dictionary برابر true است مگر آن هایی که خالی باشند.
• خطا ها نیز false محسوب می شوند
• مقدار None نیز false محسوب می شود. خود مقدار False نیز طبیعتا false می باشد.

مثالی از مقادیر true:

print(bool("abc"))
print(bool(123))
print(bool(["apple", "cherry", "banana"]))

خروجی:

True
True
True

مثالی از مقادیر false:

print(bool(False))
print(bool(None))
print(bool(0))
print(bool(""))
print(bool(()))
print(bool([]))
print(bool({}))

خروجی:

False
False
False
False
False
False
False

نکته: اگر اشیائی داشته باشید که از کلاسی با تابع __len__ ساخته شده باشند که آن تابع مقدار صفر یا false برگرداند، شیء ما نیز false خواهد بود:

class myclass():
  def __len__(self):
    return 0

myobj = myclass()
print(bool(myobj))

مشخصا خروجی false است.

توجه داشته باشید که توابع نیز می توانند مقادیر Boolean برگردانند (محدود به شرط ها نیست). به طور مثال تابع ()isinstance تعیین می کند که مقدار شما از نوع داده ای خاص است یا خیر؛ در صورتی که از آن نوع داده بود true و در غیر این صورت false را برمی گرداند:

x = 200
print(isinstance(x, int))

در اینجا پرسیده ایم که آیا عدد x از نوع int (عدد صحیح) است یا خیر. خروجی قطعا true می باشد.

اپراتورهای پایتون

اپراتورها در پایتون به ما این امکان را می دهند که روی متغیرها و مقادیر متفاوت عملیات های مختلفی را اجرا کنیم. زبان پایتون اپراتورها را به دسته های زیر تقسیم می کند:

• Arithmetic operators (حسابی)
• Assignment operators (انتساب)
• Comparison operators (مقایسه ای)
• Logical operators (منطقی)
• Identity operators (هویتی)
• Membership operators (عضوی)
• Bitwise operators (بیت-محور)

اپراتورهای حسابی

نکته: floor division در جدول بالا x را بر y تقسیم کرده سپس مقدار را به پایین ترین عدد بدون اعشار گرد می کند:

x = 15
y = 2
print(x // y)

خروجی مقدار 7 خواهد بود.

دیگر موارد جدول نیز بسیار ساده بوده و از عملیات های پایه ی ریاضی محسوب می شوند.

اپراتورهای انتساب

اپراتورهای انتساب زمانی کارایی دارند که بخواهیم مقداری را به متغیری نسبت دهیم، به زبان ساده تر متغیر را مقداردهی کنیم:

نکته: ما از اپراتورهایی مانند |= تقریبا هیچگاه استفاده نمی کنیم، چرا که مربوط به کار با bit ها می باشند و مخصوص پروژه های خیلی خاص و بسیار پیشرفته است. مثال ساده:

x = 5
x += 3
print(x)

خروجی عدد 8 می باشد.

اپراتورهای مقایسه ای

همانطور که از نام این اپراتورها مشخص است، مخصوص مقایسه بین دو مقدار هستند:

مثالی ساده:

x = 5
y = 3
print(x >= y)

خروجی قطعا true می باشد.

اپراتورهای منطقی

اپراتورهای منطقی برای ترکیب کردن دستورات شرطی استفاده می شوند:

مثالی ساده:

x = 5
print(x > 3 and x < 10)

خروجی عبارت True خواهد بود چرا که هر دو شرط صحیح است.

اپراتورهای هویتی

این نوع اپراتورها برای مقایسه ی اشیاء استفاده می شوند؛ البته نه برای اینکه آیا برابر هستند یا خیر بلکه از این جهت مقایسه می شوند که آیا یکی هستند و مکان یکسانی را در حافظه اشغال می کنند یا خیر:

مثالی ساده:

x = ["apple", "banana"]
y = ["apple", "banana"]
z = x

print(x is z)

خروجی true است چرا که z همان x است.

print(x is y(

خروجی false است چرا که x و y دو شیء متفاوت هستند (حتی اگر محتوایشان یکی باشد، به صورت جداگانه تعریف شده و در حافظه ی برنامه جایگاه جداگانه ای دارند).

print(x == y)

خروجی true است. در این قسمت می خواستم تفاوت بین == و is را بدانید؛ بر اساس == متغیرهای x و y یکی هستند چرا که محتویاتشان یکی است (کاری به جایگاه آن ها در حافظه ندارد).

اپراتورهای عضوی

این اپراتورها بررسی می کنند که آیا sequence (سری یا توالی) خاصی در یک شیء موجود است یا خیر:

مثالی ساده:

x = ["apple", "banana"]

print("banana" in x)

خروجی true است چرا که این رشته در شیء موجود است.

اپراتورهای bitwise

اپراتورهای bitwise برای مقایسه ی اعداد باینری (دودویی) استفاده می شود:

به شما اطمینان می دهم که تقریبا هیچگاه از این اپراتورها استفاده نخواهید کرد، حتی برای طراحی وب سایت های پیشرفته. موارد استفاده از این اپراتورها بسیار بسیار نادر و خاص است. امیدوارم این مقاله درک عمیقی نسبت به اپراتورهای این زبان به شما داده باشد. ما در طول این دوره مکررا از این اپراتورها استفاده خواهیم کرد، بنابراین از نظر یادگیری جای نگرانی نیست.